Έχε τον νου σου. Μην μιλήσεις, μην μαλώσεις, όταν η οθόνη μας κοιτά. Θα την θυμώσεις. Μεμιάς θ’ αρπάξει την ασπρόμαυρή μας μνήμη σκύλα, η οθόνη, κι όλα ράκος και συντρίμμι. Τρέχει το φως της, βρέχει θάνατος, πλημμύρα. Με χίλιες γλώσσες, λέει, πως μόνη μοίρα, πολύχρωμη...