Απεδήμησε την 7η Ιανουαρίου προς τον Κύριο που αγαπούσε. Το όνομα της Άννας Συνοδινού συνδέεται με κορυφαίες στιγμές της δραματικής τέχνης και υψηλές εκφάνσεις του Ελληνικού και παγκόσμιου πολιτισμού. Ηθοποιός με το βαθύτερο πνεύμα του όρου, υπηρέτησε με καρδιά διαχρονικές αξίες που δεν παίζονται στο χρηματιστήριο και δεν ευνοούνται από τη σύγχρονη βιομηχανία της τέχνης. Πνεύμα Ελληνικό, και γι αυτό οικουμενικό, ερμήνευσε μεγάλα έργα του διεθνούς δραματολογίου, από τον Αισχύλο έως τον Ίψεν και τον Λόρκα. Πολεμήθηκε από την χούντα των συνταγματαρχών, που έκαναν κατάσχεση του διαβατηρίου της παρά την κατακραυγή της διεθνούς κοινής γνώμης. Κόσμησε την Βουλή των Ελλήνων, παραιτούμενη από το βουλευτικό της αξίωμα για λόγους κοινοβουλευτικού ήθους.
Με την Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου σφυρηλάτησε μια βαθιά πνευματική σχέση. Καρπός της σχέσης αυτής ήταν η σειρά των ψηφιακών δίσκων “Έργα Ελλήνων Κλασικών”, που παρουσιάζουν διαμάντια της Ελληνικής λογοτεχνίας με την δική της (καθώς και άλλων καλλιτεχνών) φωνή, ενισχυμένα με πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις μεγάλων δημιουργών.
Με αφορμή την έκδοση του δίσκου “Χριστός Κύριος”, η ίδια είπε σε συνέντευξή της σε Κυπριακό περιοδικό:
“Οι πατέρες μού έδωσαν την τιμή αυτή, γιατί με ευφραίνει η απασχόληση αυτή ως προσφορά στην υπέροχη απόφασή τους να κατέβουν νοερώς στην άσφαλτο των πόλεων, μιλώντας για πολιτισμό συνέχειας Ελληνισμού και Ορθοδοξίας … Το αφιέρωμα αρχίζει από τον Αισχύλειο λόγο της εναγώνιας Προμηθεϊκής προφητείας. Δυόμισι χιλιάδες χρόνια έχουν περάσει από τότε που παραστάθηκε ο Προμηθέας Δεσμώτης και εβεβαίωσε σταυρικά δεμένος στον Καύκασο την αιωνίως διωκόμενη γυναίκα, την Ιώ, “γυρνώντας πίσω στα παλιά των λόγων χνάρια”, πως έρχεται η λύτρωση στους ανθρώπους από τα βάσανα που τους επιβάλλουν οι “νομιζόμενοι θεοί”, τους οποίους θα καταργήσει η υπερφυσική γέννηση του Θεανθρώπου σε 13 γενιές … Δεν μας απασχολεί το θέμα του χρόνου. Μας ενδιαφέρει το βαθύτερο νόημα του χρόνου στην προοπτική της αιωνιότητας. Εμείς δεν θα πούμε στον Χριστό Happy birthday to you, σβήνοντας κεράκια σε ένα giant cake με το φύσημα ενός “έξυπνου” αέρα. Το φως της αλήθειας, που είναι ο Χριστός Κύριος, δεν μπορεί να το σβήσει κανείς.”
Η Μονή Κουτλουμουσίου την τίμησε το 1999 σε εκδήλωση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ελπίζουμε ότι το πρόσωπό της και το έργο της θα αποτελέσει παράδειγμα για τις νέες γενιές, τουλάχιστον για κείνους που επιλέγουν να αντισταθούν στη μαζική αποβλάκωση της νέας τάξης.