“Φλόγα ἀκοίμητην σᾶς βρέχω” Ἰανουάριος 1828. Στὸ ξενοδοχεῖον “Τὸ Χρυσοῦν Ἀπίδιον”, στὴν Βιέννη, πεθαίνει ὁ Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης. Γιὰ 6,5 χρόνια σκάβουν λαγούμια θανάτου μέσα του οἱ φυλακὲς τῆς Αὐστροουγγρικῆς Αὐτοκρατορίας (Θεὸς σχωρέστην τὴν...
[Ένα μικρό αριστούργημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη που γράφθηκε τριάμισι χρόνια πριν την κοίμησή του και παραμένει οδυνηρά και λυτρωτικά επίκαιρο για την Χριστιανική όσο και την ευρύτερη κοινωνία. Καλή ανάγνωση…] Ξένος τοῦ κόσμου καὶ τῆς σαρκός, κατῆλθε τὴν παραμονὴν...
Θεοδώρου Κολοκοτρώνη διάβασις «Ἐφύγαμεν ἀπὸ ἐκεῖ καὶ ἐπήγαμεν εἰς τὰ Κοντοβούνια διὰ ψωμὶ καὶ ἔπειτα ἐπήγαμεν εἰς ἕνα βουνὸ νὰ λημεριάσωμεν» — τοῦ τό ’πες τοῦ Τερτσέτη καθαρά, πῶς ἤτανε στὰ 1806. Στὰ μέρη μου γυρνῶ ποὺ σφάξαν τὸν Δικαῖο. Στουρνάρι, ἀσφάκα κι...
Είναι μακάριος ο άνθρωπος εκείνος που έχει αγάπη Θεού, γιατί περιφέρει με την παρουσία του τον Θεό. Διότι ο Θεός είναι αγάπη, και αυτός που μένει μέσα στην αγάπη, μένει «ἐν τῷ Θεῷ». Εκείνος που έχει αγάπη δε φοβάται, διότι η αγάπη βγάζει έξω από την ψυχή το φόβο....
