Ὅλοι ἐμεῖς εἴμαστε ἀδέλφια, γιατὶ προερχόμαστε ἀπὸ ἕναν πατέρα καὶ δημιουργό. Μόνο ἐμεῖς ἔχουμε γίνει κατ’ εἰκόνα Θεοῦ. Καταγόμαστε ἐπίσης ὅλοι ἀπὸ ἕναν ἐπίγειο πατέρα, τὸν Ἀδάμ. Ἐμεῖς κατοικοῦμε καὶ στὸν ἴδιο τόπο καὶ ἔχουμε κοινὴ μητέρα τὴν Ἐκκλησία. Ἀρχηγὸς τῆς Ἐκκλησίας καὶ τελειωτὴς εἶναι ὁ Χριστός, ὁ γνήσιος Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ποὺ δὲν εἶναι μόνο Θεός μας, ἀλλὰ θέλησε νὰ γίνει καὶ ἀδελφὸς καὶ πατέρας μας. Ὅταν ἐμφανίστηκε στὶς γυναῖκες ποὺ ἦρθαν στὸν τάφο, μετὰ τὴν τριήμερη Ἀνάστασή του ἀπὸ τοὺς νεκρούς, εἴπε: “Πηγαίνετε καὶ πεῖτε στοὺς ἀδελφούς μου νὰ ἀναχωρήσουν στὴ Γαλιλαῖα καὶ ἐκεῖ θὰ μὲ δοῦν”.
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος γράφει: “Ἐπειδὴ τὰ παιδιὰ ἔχουν σάρκα καὶ αἶμα, καὶ ὁ Χριστὸς ἔλαβε τὰ ἴδια στοιχεῖα, ὥστε μὲ τὸν θάνατο νὰ καταργήσει αὐτόν ποὺ κυριαρχοῦσε στὸν θάνατο, δηλαδὴ τὸν διάβολο”. Ὅλοι ἐμεῖς μὲ τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος βαπτισθήκαμε σὲ ἕνα σῶμα. Ἔχουμε μία πίστη καὶ μία ἐλπίδα στὸν ἴδιο Θεό, ποὺ μὲ τὴν ἀγάπη του μᾶς συγκεντρώνει δίπλα του καὶ μᾶς κάνει τὸν ἕνα μέλος τοῦ ἄλλου καὶ αὐτοῦ τοῦ ἴδιου.
Μὲ τὴ συνέργεια τοῦ πονηροῦ μπῆκε δυστυχῶς ἀνάμεσά μας ἡ ἀδιαφορία καὶ κάποτε τὸ μῖσος καὶ ἔφυγε ἡ ἀγάπη. Τώρα ἔχουμε διασπασθεῖ ἀπὸ τὴ μεταξύ μας κοινωνία καὶ γινόμαστε ἐχθρικοὶ ὁ ἕνας πρὸς τὸν ἄλλον. Γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς ὑπάρχουν ἐμφύλιες ἐπαναστάσεις, συγχύσεις καὶ ταραχές. Κατοικοῦμε στὴν ἴδια πόλη καὶ γίναμε ἀντίπαλοι, ὥστε νὰ νομίζει κανεὶς ὅτι ἡ πόλη αὐτὴ κυριεύθηκε ἀπὸ ἐχθρούς.
Μὴ στενοχωρηθεῖτε μὲ αὐτὰ ποὺ ἀκοῦτε, γιατὶ εἶναι ἡ ἀλήθεια, καὶ σᾶς τὰ λέω γιὰ νὰ ἀναγνωρίσετε τὴν ἀσθένεια ποὺ μᾶς κατέχει καὶ νὰ ἀναζητήσετε τὴν αἰτία. Σᾶς βοηθῶ, γιὰ νὰ ἐπιθυμήσετε τὴ θεραπεία καὶ νὰ τρέξετε νὰ τὴν ἀποκτήσετε καὶ νὰ τὴ φυλάξετε. Γιατὶ γιὰ ποιὸν ἄλλο λόγο χάσατε τὴν ἀγάπη μεταξύ σας καὶ μὲ τὸν Θεό, παρὰ ἀπὸ τὴ διάθεσή σας γιὰ τὴν ἁμαρτία; Ὁ Κύριος λέει στὸ Εὐαγγέλιο ὅτι: “Μὲ τὴν αὔξηση τῆς ἁμαρτίας θὰ ψυχρανθεῖ ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν”. Ὅταν ὅμως ψυχρανθεῖ τελείως ἡ ἀγάπη, εἶναι ἀδύνατο νὰ παραμένει ἡ χάρις καὶ ἡ κηδεμονία τοῦ Θεοῦ ἀνάμεσά μας.
Θὰ σᾶς παρουσιάσω τὰ πράγματα μὲ ἕνα παράδειγμα. Ἡ ψυχὴ τοῦ καθενός μας μοιάζει μὲ λυχνάρι ποὺ ἔχει σὰν λάδι τὴν ἀγαθοεργία καὶ φυτίλι τὴν ἀγάπη. Ἐπάνω στὴν ἀγάπη ἀναπαύεται ἀντί γιὰ φῶς ἡ χάρις τοῦ Πνεύματος. Ὅταν ἐξαφανιστεῖ αὐτὸ τὸ λάδι, δηλαδὴ ἡ ἀγαθοεργία, ἀναγκαστικὰ ἡ ἀγάπη ποὺ ὑπάρχει στὴν ψυχὴ ψυχραίνεται καὶ τὸ φῶς φεύγει. Τὸ φῶς τῆς κηδεμονίας καὶ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ ἔτσι φεύγει καὶ ἀπομακρύνεται ἀπό τοὺς ἀνθρώ¬πους, γιατὶ ἔδιωξαν μόνοι τους τὴν ἀγάπη ἀπὸ κοντά τους. Προτιμήσαμε τὴν ἁμαρτία, καὶ ἀνάμεσά μας φυτρώνουν ἐμφύλιες προστριβὲς καὶ σύγχυση. Ἐκεῖ ἐργάζεται ὁ ἀρχηγὸς τῆς κακίας, ποὺ κάνει τοὺς ἀνθρώπους νὰ γίνονται σὰν θηρία καὶ νὰ ἀποκτοῦν ἦθος δαιμόνων.
Γυρίστε, λοιπόν, ξανὰ στὸν δρόμο τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ, γιὰ νὰ κρατήσετε γιὰ πάντα μεταξύ σας τὴν ὀμόνοια καὶ νὰ ἐπιστρέψει κοντά σας ὁ Κύριος. Συμφιλιωθεῖτε μὲ τὸν Θεό. Ἀναγνωρίστε τὴ μεταξύ σας συγγένεια ὄχι μόνο κατὰ τὴν ψυχὴ ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸ σῶμα. Μὴ σκέπτεσθε τὸ κακὸ καὶ μὴ θελήσετε ποτὲ νὰ ἀνταποδώσετε κακὸ ἀντὶ κακοῦ. Νικῆστε μὲ τὸ ἀγαθὸ τὸ κακὸ καὶ ἀγκαλιάστε τὴ μεταξύ σας ἀγάπη, γιὰ νὰ ἀποκτήσετε καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ὅσοι δὲν ἀγαποῦν τοὺς ἀδελφούς τους, δὲν μποροῦν νὰ ἔχουν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ νὰ ἀπολαμβάνουν τὴ δική του χάρι καὶ κηδεμονία.
Ἀδελφοί, ὑπακοῦστε στὰ λόγια μου. Τὴν εἰρήνη σᾶς κηρύττω καὶ σᾶς παρακαλῶ νὰ συνεργαστεῖτε γι’ αὐτὴ μαζί μου. Συγχωρῆστε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ γίνετε παιδιὰ τῆς εἰρήνης. Ὁ Χριστὸς εἶπε στοὺς μαθητές του, καὶ μέσα ἀπὸ ἐκείνους σ’ ἐμᾶς, σὲ ὅποια πόλη ἢ σπίτι καὶ ἂν μπαίνουμε, νὰ διακηρύττουμε τὴν εἰρήνη. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος γράφει: “Νὰ ἐπιδιώκετε τὴν εἰρήνη μὲ ὅλους καὶ τὸν ἁγιασμό, γιατὶ χωρὶς αὐτὴν κανεὶς δὲν θὰ δεῖ τὸν Κύριο”. Ἔτσι νὰ ζήσουμε συμφιλιωμένοι καὶ συναγμένοι ὅλοι μὲ τὴν εἰρήνη, τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ὀμόνοια. Ἔτσι θὰ ἔχουμε ἀνάμεσά μας τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ τὴ γλυκιὰ ἐπαγγελία του. Τότε ὁ ἴδιος γιὰ χάρη μας θὰ ἐξομαλύνει κάθε δυσκολία αὐτῆς τῆς ζωῆς καὶ θὰ μᾶς χαρίσει τὴν ἀληθινὴ καὶ αἰώνια ζωή.
Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς