Ὁ μητροπολίτης Χαλκίδος Νικόλαος Σελέντης υπήρξε μια από τις αγιασμένες μορφές της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος τα τελευταία πενήντα χρόνια. Είχε την “ατυχία” να εκλεγεί αρχιερέας από την σύνοδο του αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου το 1967, και να παυθεί επίσης από τους δικτάτορες το 1974, με πραγματική αιτία την μη συμπόρευση με το πνεύμα τους και τις τακτικές τους. Ένα χρόνο μετά την παύση του κοιμήθηκε από διόγκωση ήπατος σε ηλικία 43 ετών (κατά το κοινώς λεγόμενο, του έπρηξαν το συκώτι). Παρά το τεράστιο λαϊκό έρεισμα που είχε, ποτέ δεν διεκδίκησε το δίκιο του. Ακτήμων, φιλακόλουθος, αφιερωμένος στον λαό και στον Θεό, έμοιαζε με τους αληθινούς Πατέρες των αρχαίων χρόνων.
Ημερολόγιο 16-6-1961
Η ζωή κοντά στο Χριστό είναι ωραία. Πότε θα το νιώσω βαθιά; Να δώσεις τη ζωή σου για να είναι δέκτης και πομπός του ουρανού είναι θαύμα. Τέτοια όμως θαύματα μόνο με μια τέλεια κάθαρσι πραγματοποιούνται. “Ἰλὺν γὰρ ἐκτινάξας ὄμματος νόου ὁρᾶ τὸν ὄντα καὶ μυεῖται Πνεύματος γνῶσιν”.
Κύριέ μου, σήμερα ήθελα να σου πω πως θέλω να ανήκω σε σένα. Σου το’ πα κι άλλες φορές. Το ξέχασα όμως αρκετές φορές από τότε. Σήμερα με βοηθείς να σου το ξαναζητήσω. Σε ευχαριστώ και σε παρακαλώ, αυτό το δώρο χάρισέ το στο παιδί σου. Βοήθησέ με, μέχρι το βράδυ αυτό να σκέφτομαι. Κύριε, συ ξέρεις τις πληγές μου. Ξέρεις όμως και την προσπάθειά μου. Το όνομά σου στα χείλη μου το έχω συχνά. Και η επίκληση αυτή κάνει θαύματα. Γλυκύτατε Ιησού, βοήθησέ με να σου κουβεντιάζω πιο συχνά. Όταν μου έρχεται το κύμα του κακού τότε να σου κουβεντιάζω πιο πολύ για να περνάει η μπόρα. Και αν τα κύματα με βρέξουν, και με βρέχουν συχνά, συ μην αφήσεις τη βάρκα μου να τσακιστεί.
Σοὶ μόνῳ ἁμαρτάνω καὶ Σοὶ μόνῳ προσπίπτω.
Εὐλογητὸς Σὺ εἶ ὁ Θεός μου. Σε ευχαριστώ γιατί πότε-πότε μου μιλάς πιο έντονα στην καρδιά μου. Σε ευχαριστώ γιατί μου χαρίζεις πότε-πότε και μερικά δάκρυα. Σε ευχαριστώ και τους πυρακτωμένους στεναγμούς που μου δημιουργείς. Σε ευχαριστώ για την αγάπη σου Πατέρα – Φίλε – αδελφέ μου Πρωτότοκε!
Μεγάλη μου Μητερα. Σένα που αγάπησα από τόσο μικρός. Σε που υπηρέτησα έστω με άγνοια τότε. Σε, Παναγία μου, και τώρα θέλω να σε έχω συντροφιά.
Έλα, Παρθένε Θεοτόκε, μέσα στην καρδιά μου. Συ είσαι η Θεοτόκος και η πλατυτέρα που κρατείς τον τα σύμπαντα κρατούντα. Έλα μέσα μου, γίνε ο πρόδρομος Σύ, για να έλθει και ο Υιός σου και όλη η Παναγία Τριάδα μέσα μου.
Συ Παρθένε, περιπατούσες με τον Ιησού σου στα ακρογιάλια της Τιβεριάδος, κάνε τον περίπατο αυτό και στην δική μου Τιβεριάδα. Η παρουσία και των δυό σας πόσο απαραίτητη μου είναι.
Το ξέρω ότι μ’ αγαπάς. Είδα την προστασία σου τόσες φορές. Σε ευχαριστώ γιατί θα μου τη χαρίσεις και σήμερα, και αύριο και μέχρι τέλους. Αμήν.
Μητροπολίτου Χαλκίδος Νικολάου Σελέντη (†)
Απόσπασμα από το προσωπικό ημερολόγιο